Al een tijdje help ik regelmatig een middagje als vrijwilliger bij De Voedselbank in Amsterdam. Ik ben ermee begonnen in een tijd dat ik weinig werk had en mijn tijd nuttig wilde besteden. Ondertussen heb ik werk zat, maar ga ik af en toe weer eens richting de Houthavens om een middagje te helpen. Niet alleen om voedselverspilling tegen te gaan en om iets te doen voor de maatschappij, maar ook gewoon omdat ik het leuk vind. Afgelopen maandag ging ik er weer heen.
Waarom?
Terwijl ik met tegenwind door de regen over de Spaarndammerdijk fiets, denk ik: ‘waarom doe ik dit ook alweer?’ Thuis zat ik nét zo lekker te schrijven en voordat ik de deur achter me dicht trok, zag ik dat de stofzuiger ook wel weer eens uit de kast getrokken mocht worden. Kortom: eigenlijk heb ik helemaal geen tijd. Maar goed, ik heb me opgegeven om vanmiddag bij de Voedselbank te helpen, dus… een vrouw een vrouw, een woord een woord. Geen gemier en trappen richting de Archangelkade!
Vrijwilligers
Eenmaal binnen in de kantine van De Voedselbank, ben ik mijn bui meteen kwijt. Ik droog mijn bril af en loop richting Regilio, de man bij wie zijn koptelefoon met zijn schedel vergroeid lijkt. Hij is een van de vaste vrijwilligers. Daar lopen er hier hoop van rond: mensen die met behoud van uitkering hier dagelijks te vinden zijn. Of mensen die met pensioen zijn, maar het fijn vinden om in de werkmodus te blijven. (Hulde! Zo wil ik ook oud worden.) Vrolijk schudt Regilio me de hand: ‘Goed dat je er weer bent.’ Naast hem staat Leon, ook hij heeft zich voor deze middag via Amsterdam Cares, een organisatie voor flexibel vrijwillerswerk, ingeschreven. Even later komt ook Ilze, een jonge dame uit Letland binnen en voegt zich bij ons.
Goede sfeer
Voor dat we met z’n drieën beginnen aan onze gezamenlijke klus, lopen we eerst richting de koffieautomaat. Het blijkt dat we alle drie vaker vrijwilligerswerk gedaan hebben hier. De reden waarom we allemaal teruggekomen zijn, zit hem niet alleen in het goed willen doen voor mensen die het minder hebben. ‘Er hangt hier een goede sfeer,’ zegt Leon. Iets waar ik het volledig mee eens ben. Want al werkt iedereen hier, van loods tot kantoor (een persoon uitgezonderd) hier onbetaald, je merkt dat iedereen hier met plezier rondloopt. Ook al wordt er hard gewerkt, het is hier relaxt.
4000 pakketten
Als de koffie op is, lopen we richting de grote loods. Langs de hoge wanden staat het voedsel tot hoog in de enorme stellingen opgestapeld. Deze locatie in Amsterdam is namelijk het uitgiftepunt voor heel Noord-Holland. Ruim 4000 huishoudens in de provincie ontvangen wekelijks een pakket. Deze worden verdeeld vanuit 67 uitgiftepunten. Het voedsel dat hier staat opgeslagen komt van diverse grote ketens en kleinere zaken, maar ook van particulieren door middel van acties in supermarkten, op scholen en bij bedrijven.
Brood, brood, brood
Wij gaan vanmiddag aan de slag met het brood, gedoneerd door De Lekkere Dingen Bakker en Marqt. De bedoeling is dat we ongeveer 6 hoog opgestapelde pallets met brood overhevelen in de eigen kratten van De Voedselbank. Een behoorlijke klus, maar omdat we elkaar ondertussen ook een beetje proberen te leren kennen, is het niet vervelend om te doen. Na anderhalf uur flink doorwerken, nemen we weer een bakkie in de kantine. Dat bepaal je als vrijwilliger hier gewoon zelf en maakt dat je je eigen werktempo kan bepalen. Na een interessant gesprek over voeding, gaan we een kwartiertje later weer aan bak, er is immers nog een hoop te doen.
Vrijwilligen vanuit een bedrijf
Wanneer we weer terug op onze werkplek aankomen, zien we dat een groep van ongeveer tien mensen, die daarnet ook al voorbij liep tijdens een rondleiding, geïnstrueerd wordt voor een andere klus. Ze gaan voorverpakt voedsel sorteren. Zo nieuwsgierig als ik ben, loop ik naar de groep en vraag een dame of zij van een bepaald bedrijf zijn.Verschillende bedrijven helpen namelijk door een aantal van hun werknemers een middagje aan De Voedselbank ‘uit te lenen’. Zo heeft De Voedselbank een paar extra handen (waar altijd gebrek aan is) én doen de werknemers meteen aan teambuilding. De groep blijkt te bestaan uit werknemers van het bedrijf Lexus. Als we klaar zijn met het brood, besluit ik me bij de groep aan te sluiten en hen te helpen met sorteren. Bij dit klusje draait het om herverdelen van voedsel op basis van de houdbaarheidsdatum en soms ook productgroep. Op deze manier kan voedsel dat niet zo heel lang meer bewaard kan worden snel worden uitgegeven. Voedsel met een lange houdbaarheidsdatum wordt weer apart gehouden voor tijden dat er even wat minder binnenkomt.
Met z’n allen
Het grappige met het sorteren is dat het een simpel werkje is (stop het product in het juiste krat), maar dat mensen vaak heel fanatiek worden en het een doel op zich wordt om zoveel mogelijk kratten (liefst pállets) te verwerken. Het is bijna fascinerend om te zien hoe een groep mensen -zoals deze- die normaal gesproken waarschijnlijk voornamelijk op kantoor zit, zich binnen een half uur ontpopt tot een krioelende bende werkmieren. Zoals een man uit de groep zegt: ‘het lijkt net zo’n geoliede machine.’ Met z’n allen werken voor iets goeds werkt blijkbaar extra motiverend.
Daarom
Om half vijf zit mijn tijd erop en zeg ik iedereen gedag. Terwijl ik het industrieterrein af rijd, bedenk ik me dat het vrijwilligen hier bij mij niet alleen draait om te helpen in de strijd tegen voedselverspilling en armoede. Het is ook het samen ergens de schouders onder zetten. Samen de klus klaren. Ja, dat zijn de redenen waarom ik dit doe. En ook voor de moe-en- voldane rit naar huis. Tot een volgende keer!
Wil je ook een keertje helpen bij een Voedselbank bij jou in de buurt? Kijk eens op de site van Voedselbanken Nederland of schrijf je in via Nederland Cares (alleen voor Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht)
