Het GVB heeft serieuze ambities: tussen 2020 en 2025 wil het namelijk volledig CO2-neutraal opereren. Om de duurzame plannen te onderstrepen, reed er zondag 3 november een Groene Tram door Amsterdam die honderd geïnteresseerden langs groene plekken en initiatieven voerde. En als duurzame blogger mocht ik mee!
Groene thee en macarons
Om 13 uur stap ik remise Lekstraat binnen. De tram waarmee ik en zo’n vijftig man met mij zo dadelijk een toer langs allerlei groene plekken zal doen, staat al uitnodigend klaar met de deuren open. Er zitten zelfs al mensen ongeduldig achter de ramen. Een paar meter naast de tram staan groepjes mensen van diverse leeftijden aan statafels thee te drinken. Ikzelf meld me aan, installeer me bij een tafeltje en neem een groene thee plus dito macaron. Het ziet er naar uit dat het GVB vandaag de puntjes op de i gaat zetten, ik hou ervan.
GVB-fan
Deze ochtend heeft de tram al de eerste helft van de honderd uitverkorenen rondgereden en volgens de geluiden was het een daverend succes. Nadat ik een hap van mijn macaron genomen heb (pistache smaak en óverheerlijk!), vraag ik mijn buurvrouwen aan tafel, vriendinnen in de senioren leeftijd, waarom ze zich voor deze rit hebben opgegeven. De donkerharige dame die zich voorstelt als Anya zegt fan te zijn van het GVB: ‘ik ben ook mee geweest met de testrit van de Noord-Zuidlijn en vind deze toer dus ook interessant.’ Hoewel het niet in mij was opgekomen, is het natuurlijk volstrekt logisch dat veel mensen zich niet zo zeer aangemeld hebben uit liefde voor de natuur maar voor de tram. Maar zijn ze ook wel een beetje milieubewust?
Duurzamer dan je denkt
Op mijn vraag of ook duurzaamheid een rol speelt in hun dagelijks leven, geeft Marianne, de blonde helft van het stel enigszins schuldbewust toe er nog niets zo mee bezig te zijn. ‘Ik heb bijvoorbeeld nog een gaskachel en kook ook nog niet elektrisch. Anya vertelt rekening met het milieu te houden door ’s avonds haar gordijnen te sluiten.
Marianne: ‘Oh, doe ik ook.’
Verder doet Anya ook maar één lampje aan, want -zoals ze zelf zegt-: ze is toch maar alleen.
Marianne : ‘Oh, doe ik ook.’
Als ik Marianne zeg dat ze misschien duurzamer bezig is, dan ze zelf denkt, verschijnt er een verraste doch ietwat verlegen lach op haar gezicht: ‘ja, misschien is dat ook wel zo!’
‘Wie weet heb je elkaar nog nodig’
Om half twee wordt iedereen gesommeerd aan boord te gaan. De laatste restjes groene thee worden achterover geslagen en in rap tempo verdeelt de groep zich over de tram. Terwijl bestuurster Tiffany het gevaarte langzaam de hangar uitrijdt, de Rijnstraat in, vraagt gelegenheidsconductrice en presentatrice Froukje Jansen de passagiers zich aan elkaar voor te stellen, want ‘wie weet heb je elkaar in de toekomst nog nodig.’ Het mag dan een tikkeltje onheilspellend klinken, maar ze heeft gelijk: duurzaamheid gaat niet alleen over milieu, maar ook over hoe we met elkaar omgaan in onze maatschappij. De oproep werkt, want al snel zit iedereen gezellig met elkaar te keuvelen. Op naar de eerste groene stop!
Parken Om de Hoek
Via de Rivierenbuurt en De Pijp rijden we even later de Indische Buurt in die gesitueerd is in Amsterdam-Oost. Volgens Froukje, die ons zo nu en dan van een interessant weetje voorziet via de omroepinstallatie is dit een van de meest ‘versteende’ buurten van Amsterdam. Om de buurt wat groener te maken zijn er in Oost nu drie zogenaamde Parken Om de Hoek, plekken waar buurtbewoners samen, naar eigen wens een eigen park kunnen creëren en zo bijdragen aan verkoeling (door zuurstof van het groen), een betere afvoer van water en natuurlijk gewoon een fijne plek om met z’n allen te chillen.
Stop één: Flevopark
Ondertussen zijn we bij stop één: het Flevopark. Omdat dit ook de eindhalte van lijn 14 is, kan de tram blijven staan tot wij klaar zijn met de rondleiding. De groep wordt in drieën gesplitst en wij voegen ons bij Goos, voorzitter van Vereniging Vrienden van het Flevopark. Hij leidt ons door het park waar we geattendeerd worden op een Joodse begraafplaats, een oud stoomgemaal dat nu dienst doet als proeflokaal en een redelijk groot insectenhotel. ‘Schattig, hè’ oppert Marianne terwijl ze het huisje van bakstenen, bamboe en hout bestudeert. ‘Kan je thuis in de tuin ook makkelijk maken.’
‘Ik heb er al een,’ antwoordt Anya ‘maar tot nu toe heb ik weinig gezien.’
‘Ja,’ oppert Marianne: ‘ze komen ook niet met hele zwermen tegelijk, hè.’
Nog meer ‘groenvoer’
Al hebben we het tijdens de wandeling droog gehouden, wanneer we weer richting tram lopen, begint het zachtjesaan te spetteren. Extra fijn om dus weer een stukje te gaan karren. Op onze tocht richting het westen van de stad, worden we door de dames van Lisa’s Liefde (duurzame catering) voorzien van een heerlijk fris -en uiteraard groen- sapje. Daarna lopen ze het gangpad door (geen sinecure in de bochten) met smakelijke wraps en een waanzinnig lekker hapje verpakt in koolblad. Ook Froukje geniet van achter de zogeheten servicebalie van al het lekkers, maar lijkt al snel te beseffen dat eten en toergids spelen niet altijd even goed samen gaan. Toch weet ze nog op tijd het hapje weg te kauwen en te vertellen dat er in de Reguliersdwarsstraat sinds een tijdje een boel plantenbakken zijn neergezet om het groen in de stad te bevorderen.
CO2 neutraal in 2025
Ik raak in gesprek met Henk van afdeling Reizigers en Communicatie van het GVB. Hij vertelt me dat het vervoersbedrijf tussen 2020 en 2025 volledig CO2-neutraal wil werken. Om dit doel te kunnen behalen, rijden de trams niet alleen op groene stroom, maar hebben ze bijvoorbeeld ook net 31 elektrische bussen besteld en zullen ook de nieuwe pontjes over het IJ (die momenteel hybride varen) straks volledig elektrisch zijn. Met de bussen begint komend voorjaar een pilot, want het elektrisch rijden eist volgens Henk straks een heel andere dienstregeling. ‘We moeten immers ook rekening gaan houden met het tussendoor opladen van de bussen. We willen namelijk niet dat ze halverwege de rit plotseling stil vallen en het verkeer ophouden.’
Stop twee: De Hallen
Wanneer de tram stopt op de Kinkerstraat, weet ik meteen waar we naar toe gaan: De Hallen. Ondertussen regent het behoorlijk en vliegen we dus snel de duurzame hotspot in die dit jaar zijn vijfde verjaardag viert. Tiffany rijdt ondertussen door en zal gebeld worden wanneer de rondleiding achter de rug is. De dame die ons gaat vertellen over De Hallen, neemt ons eerst mee naar een maquette bij de ingang. Ze vertelt dat het bijna dertig jaar duurde eer men het eens was over de bestemming van de oud-remise. Het moest namelijk niet alleen een plek worden waar duurzaamheid voorop stond, maar ook moest het echt een gebouw worden voor mensen in de buurt. Resultaat: een grote hal met eetkraampjes, een bioscoop, een bibliotheek, hotel, fietsenstalling en duurzame ondernemers, allemaal onder één, glazen (doch goed geïsoleerd) dak.
Hotel/kringloopwinkel
De dame leidt ons vervolgens door de centrale hal, de altijd afgeladen foodhal en gunt ons ook een kijkje in het hotel. De lobby oogt warm, gezellig en eigentijds. Zo op het eerste oog, lijkt het alsof er vintage meubels staan. Of ik krijg het idee omdat er her-en-der vaasjes en andere prullaria staan met prijskaartjes eraan voorzien van kringloop prijzen. Als ik bij de toiletten Marianne aantref en wij ons verwonderen over de tweedehands koopwaar op deze plek, wijst ze me op de app Vinted. ‘Daar vind je allerlei tweedehands dingen gratis. Hartstikke leuk.’ Na deze sanitaire stop, voegen we ons weer bij de groep en wordt Tiffany gebeld. Wanneer we weer richting de tramhalte lopen, komt ze er al aan.
Natuur blij, mensen blij
Terwijl we vanuit West door de plassen weer richting de Rivierenbuurt rijden, vertelt Froukje dat er onder verschillende stukken trambaan speciale bakken hangen. Wanneer het hard regent, wordt het water erin opgevangen zodat het later langzaam naar beneden kan sijpelen. Een slimme manier om ervoor te zorgen dat het riool niet wordt overbelast. Ook zegt ze dat er op het terrein van remise Lekstraat een imker actief is die daar van het GVB mag zorgen voor zijn bijenvolk. Even later arriveren we bij de remise. De tram wordt de hangar ingeparkeerd en we stappen uit. Voor ik richting de uitgang loop, zeg ik Marianne en Anya gedag en vraag ik of ze genoten hebben. Dat hebben ze zeker. Goed bezig GVB!
